Osmanlı Devleti 1839 yılında Tanzimat'ın ilanıyla geri dönülmez bir reform sürecine girdi. Bu süreç devletin bütün eyaletlerinde aynı zamanda gerçekleşmedi. Tanzimat'ın uygulanmasında en fazla güçlük yaşanan bölgelerden biri de Bosna Hersek oldu. Bölgede 1849 yılına kadar Tanzimat uygulanamadı.

1849 yılında Bosna'da Tanzimat'ın uygulanması kararı alındı. Ancak bu karar Bosnalı beylerin (büyük çiftlik ağaları) sert tepkisiyle karşılaştı. Kendilerine tanınan ayrıcalıkları kaybedeceklerine inanan bu beyler, yaklaşık iki buçuk yıl süren şiddetli bir ayaklanma başlattılar.

Merkez Bosna'ya müdahale etmek ve asker göndermek zorunda kaldı. İsyanı bastırmakla görevli Ömer Lütfi Paşa'da beylerin tepkisine aynı şiddette karşılık verdi. Sonuçta onikisi büyük olmak üzere yapılan yirmibeş muharebe sonrasında isyan sona erdirildi. İsyanın sona ermesinin ardından ayaklanmaya adı karışan bütün beyler Bosna dışına sürgün edildi.

Böylece Bosna'da ilkçağlardan beri süregelen beylerin halk üzerindeki egemenliklerine büyük darbe indirildi. Beylerin kontrolünden çıkan Hıristiyan halk (reaya) çok hızlı bir şekilde organize olmaya, Bosna'yı Osmanlı Devleti'nden koparacak faaliyetler içine girmeye başladılar.

1851 isyanının hazırlayıcıları daha ziyade Müslümanlarken bu tarihten sonra Bosnalı Müslümanların kontrollerinden çıkan Hıristiyanlar isyanların başlıca hazırlayıcıları ve yönlendiricileri oldular. İstedikleri sonuca da 1875 Hersek ayaklanmasıyla ulaştılar.

Zafer GÖLEN