Eski zamanlarda, iyi eğitim almış, terbiyeli, görgülü, saygıdeğer ve kibar kimselerin ortak lâkabı. Ayrıca erkeklere hitap edilirken "bey" ya da "bay" yerine de kullanılırdı. Osmanlı şehzadelerine, padişahın yakınlarına, divan kâtiplerine, ilmiye sınıfından olmayan bilginlere bu unvan verilirdi. Mevlânâ Celâleddin soyundan gelen ve Konya Mevlevî dergâhında şeyhlik edenlere de çelebi deniliyordu.