Ünlü İtalyan astronomu ve fizik bilgini (1564-1642). Psa'da doğdu. Öğrenimine Floransa'da başladı. Müzikle ilgilendi; resim çalışmaları yaptı. Babası onun fizik öğrenmesini istiyordu. 1581 'de Pisa üniversitesine girdi. On dokuz yaşında iken katedral'daki tavana asıllı lambanın sallanışlarını inceledi. Salınımların eş zamanlı olduğunu kalp atışlarıyla saptadı. Zaman belirtmede, sarkaçtan yararlanılacağını ortaya koydu. Matematik çalışmaya başladı. Deneyler yaptı. Arşımit'e yakınlık duyması, ilerlemesine yardım etti. Cisimlerin özgül ağırlıklarını saptayan hidrostatik teraziyi buldu. Yerçekimi ile ilgili teoriler ortaya koydu. 1592'de Padova üniversitesi matematik profesörü oldu. Burada rahatlıkla çalışmalarını ve deneylerini sürdürdü. Pergel ve termometreyi buldu. Galile, o sıralarda astronomiye merak sardı. 1610'da büyük bir teleskop yapmayı başardı. Bununla Ay'ın yüzeyini inceledi. O zamana kadar düz sanılan Ay yüzeyinin dağlar, vadiler ve kraterlerle kaplı olduğunu gördü. Güneşin ekseni çevresinde döndüğünü ve lekelerini, Jüpiter'in uydularnı, Satürn halkasını, Venüs'ün Ay gibi değişi durumlar gösterdiğini buldu. Böylece Dünya'nın bütün tanrısal hareketlerin merkezi olmadığını belirtmiş, Kopernik sistemini doğrulamış oldu. Galile'nin ünü daha çok arttı. İçlerinde Kepler'in de bulunduğu büyük bilginler tarafından tebrik edildi. Papa kendisini Roma'da kabul etti.
Galile'nin düşmanları da vardı. Aristo'yu tutan bilginlerin çoğu ona karşıydı. Aristo, ağır cisimlerin, hafif cisimlerden daha çabuk düştüğünü ileri sürmüştü. Galile, yer çekimi etkisiyle türlü ağırlıktaki bütün cisimlerin aynı hızla düştüklerini ileri sürmüş ve bu durumu kanıtlamıştı. Ayrıca Kopernik sistemini destekleyerek korkusuzca, Dünya'nın Güneş çevresindeki hareketlerinin Kutsal kitapla belirtildiği gibi olmadığını açıkladı. Bu yüzden din adamlarıyla arası açıldı. Otoriteye maydan okumakla suçlandı. 1633'te Engizisyon mahkemesine çıkarıldı. Galile, güçlükle kendini savundu. Diz çökerek düşüncesinden vazgeçtiğini söylemek zorunda kakdı. Kalkarken, "Ne yapayım ki Dünya dönüyor' dediği söylenir. Son yıllarını Floransa yakınlarında Arcetri'de göz hapsinde geçirdi; yoksulluk çekti. İki yıl sonra görme yeteneğini kaybetti. Teorik çalışmalarını sürdürdü. "Yeni Bilimlerin Tartışılması" adlı eserini bu sırada yazdı. Arcetri'de öldü.