Her Kahve ayni tadi tasimaz!
Nerede iciyorsan, kiminle iciyorsan ona göre degisir!

Sahilde oturdugun rüzgarli bir sonbahar günü, sen sevdigin dostun aglarken, ictigin kahvenin tadi kederlidir!
Kahve telvesine yrüeginin acisi karisir...

Bir Pazar ögle sonrasi annenin, "hadi bir kahve yap da icelim" dedigi kahve huzurludur..
Köpükler annenin göz bebeklerinden yansir..
Dudaginin kiyisinda kalan kücük bir gülümsemedir..

Bir gece vakti zil zurna sarhos birinin ictigi kahve düsülen kuyudan cikma cabasidir..
Koyu kivamli kahverengi bir ipe tutunur cikarsin..
ciktigin an uyuyakalirsin ... ferahliktir...

Dostlarla icilen kahve nesedir..
Kakahalar köpüklerin üzerinde yüzer..

Tek basina gece vakti balkonda ictigin kahve yalnizliktir.. Acidir tadi..
Ama garip de bir keyfi, lezzeti vardir..

Baban icin yaptigin kahve sevgi doludur..
cay bardaginda, az sekerli..
Kahve gibi görünmez sana.. Ama Sicaktir dumanlari tüter ve kokusu büyülüdür..

Beklemedigin bir anda sana uzatilan kahve baskadir.. isitir insanin icini..

Yorgun oldugunda ictigin kahve hafifletir seni.. Kendine getirir, unutturur günün agirligini..

Kahve ayni kahvedir belki..
köpügüyle, rengiyle, dumaniyla ayni kahvedir...
Ama icilen kahveler ruhunun süzgecinden gecer ve tadlari degisir..