Babür Şah'ın kendisinin yaptığı ve ondan başka hiçbir arûz şâirinin kullanmaya cesâret edemediği bir vezin kalıbıyla (fâilâtü-mef’ûlün -- fâilâtü-mef’ûlün) yazılmış bir şiiri:


Gâfil_olma ey sâkî –- gül çağın ganîmet tut
Vakt-i ıyş_irür bâkî –- al çağır kitür bat tut

Bu nasîhatim. añla -- ni bilür kişi yañla
Ni bolur. ikin tañla -- sen bu kün ganîmet tut

Gâfil olma devlette -- özni salma mihnette
Teñri birür_elbette -- devlet iste himmet tut

Hoş turur visâl-i yâr -- anda bolmasa deyyâr
Bolsa vasl-ı bî-agyâr –- devlet_ ü saâdet tut

Gam çirigi bî-haddür -- çâresi budur Babür
Bâdeni kömek kiltür -- câmnı himâyet tut


Anadolu Türkçesi ile:

[hide]
Ey sâkî gâfil olma gül mevsimini ganîmet bil
İçki vakti sonsuza kalmaz, kızıl şarap getir, çabuk ol

Bu öğütümü anla, dönüp durmakla olan kişi ne bilir
Acaba ayıplamaktan ne çıkar, sen bu gününü ganîmet bil

Devletli zamânında gâfil olma, kendini mihnette tutma
Devlet isteyip gayret edersen Tanrı elbette verir

Arada bâzı kişiler olmasa yâre kavuşmak güzeldir
Ellerin olmadığı yerde kavuşmayı devlet ve mutluluk bil

Gam çerisi sayısızdır ve ey Babır bunun çâresi şudur
Şarabını kendine yardımcı tut ve kadehini himâye et
[/hide]