önde siyahharem ağası şehzadelerle yürüyor

şehzade mehmet ve mustafanın taşınması





sünnet odası

haliçte sal üzerinde şenlik ekipleri

sünnet çocuğu yatakta

sünnet odası çinili duvar



padişah atiyye (hediye ) dağıtıyorken

En önemli şenliklere neden olan sünnetler, kızlar ağasının şehzadenin sünnet çağına eriştiğini padişaha bildirmesiyle başlardı. Padişah, sünnet düğünün süresini ve ayrıntılarını konuşmak için Harem’e gider, bu arada Harem süslenir, cariyeler kanun çalarlardı. Padişah geceyi haremde geçirir; Haseki Sultan’la düğün hakkında görüşür; harem ağalarının görüşleri alınırdı. Haber, haremdekilere, Bab-ı Ali divanına, İstanbul’a ve tüm imparatorluğa duyurulur, ertesi gün haremde ilk hazırlıklar başlardı. Haseki Sultan, Şehzade ve harem kadınlarına armağanlar dağıtılır, o gece saray bahçesinde Çin usulü fener alayı düzenlenir; cariyeler gözalıcı giysilerle dans ederek, cüceler ve hokkabazlar da çeşitli numaralarla padişahı eğlendirirlerdi. Daha sonra halkın ve yabancı konukların katılacağı ve günlerce sürecek şölen ve şenliklere geçilirdi.Önce şenliğin yeri belirlenir, genellikle Topkapı Sarayı merkez alınarak, At Meydanı, İncili Köşk, Yalı Köşkü, Alay Köşkü, Aynalıkavak, Dolmabahçe ve Kağıthane önlerinde şenlik hazırlıklarına başlanırdı. Şenliğin yapılacağı yerde saray erkanı ve yabancı konuklar için pavyonlar hazırlanır, rengarenk çadırlar kurulur, kadınlar için tahtadan cumbalı bölmeler yapılırdı. Şenlik yerlerine atlı karıncalar, salıncaklar, dönme dolaplar, tahtırevanlar, dev kuklalar, ip cambazları, süslü arabalar getirilirdi.Yenilikler belirli bir düzen içerisinde, her türlü önlem inceden inceye düşünülerek ve iş bölümü yapılarak hazırlanırdı. Şenlik süresince tüm kentte dükkanlar süslenir, gece gündüz açık tutulur, her türlü oyun ve eğlencenin yanında içki içmek serbest bırakılırdı. Bu arada kolcular her yerde görev yapıp kargaşa, kavga, hırsızlık ve öldürmeleri önler, eğlenenlere karışmazlardı.Şenlikler sırasında verilen şölenlerle halka sürekli olarak yemek sunulurdu. At Meydanı’ndaki şölenlerde borular ve davullarla yemeğe başlanılacağı haberi verilir; acıkmış halk, tulumcular tarafından sıraya sokularak şölene başlanılırdı. Başlıca yemekler, pirinç pilavı, kızarmış koyun eti ve muhallebiydi. Sıcakta susayanlara şerbet dağıtılırdı. Padişah ve konukları için ayrı köşkler, çadırlar kurulurdu. Ayrıca yeniçeriler, denizciler, kadılar, mollalar gibi çeşitli kesimler için ayrı ayrı şölenler verilirdi. Bu şölenlere Müslüman, Rum, Ermeni ve Katolik okulları da davet edilirdi.

Şenlikler, padişahın şenlik yerine gelişiyle sabah başlar, öğleye kadar yüksek devlet görevlilerini kabulüyle devam ederdi. Öğleyin verilen şölenin ardından, cirit karşılaşması ve çeşitli meslek kuruluşlarının geçiş alayı düzenlenirdi. Çiftçiler, değirmenciler, fırıncılar, kasaplar, kebabçılar, bakkallar, şekerciler, manavlar, mumcular, berberler, mimarlar, ayakkabıcılar, kavuk yapımcıları, kalem yapımcıları, ok ve yay yapımcıları, kılıç yapımcıları, nalbantlar, kürkçüler, aynacılar, keçeciler, ipekçiler, terziler, yorgancılar, altın işleyenler, at koşumu yapımcıları, Bit Pazarı ve Mısır Çarşısı esnafı gibi sayısız küçük meslek kuruluşu ellerinde ürünleriyle ya da şekerden yapılmış meyva ve bitkilerle süslenmiş dev nahıl ve maketlerle geçer, geçiş sırasında meslekleriyle ilgili gösteriler yaparlardı. Oldukça yoğun bir program hazırlandığından, günlerce süren geçitler ve gösteriler, halkın ve yabancıların sokağa dökülmesine yol açardı. Çengiler, cambazlar, gözbağcılar, akrobatlar, ateşbazlar, çemberbazlar geçit alaylarından önce ya da sonra halkı eğlendirirlerdi. Gece eğlenceleri ise, çok daha görkemli yaşanırdı. Haliç’te su üstünde arabalar, zaman zaman ejder, timsah maketleri yürütülür, ipte köçekler dans eder, akrobatlar gösteriler düzenlerlerdi. Boğaz’ın her iki yakasında bütün evler aydınlatılır, deniz kenarından havai fişekler atılırdı. Denizde donanmaya ait gemiler, maketten kaleler yüzdürülür, evlerin önüne gelince uzun bir süre durup içindeki oyuncuların dansıyla ev halkı coşturulurdu. Suya yansıyan ışıkların seyrine doyum olmazdı. Kandillerle hazırlanan mahyalar, iplere geçirilerek direkler arasına gerilir, bunlarla yazılar oluşturulur, bazen dönerli bir sistemle hareket ettirilerek yanardı.Bütün bu törenlerin ardından yabancı konuklar, vezirler ve halk tarafından oldukça değerli armağanlar sunulur, yapılan masraflardan çok daha fazlası saraya tekrar geri gelirdi (bu armağanlar, bugün Topkapı Sarayı Müzesi’nde sergilenmektedir). En son olarak şenliğe katılanlara hil’at verilir, çadırlar sökülür, sultan ve şehzadeler saraya dönerlerdi