Türkmenistan'ın Bağımsızlığını Kazanması
Sovyet rejiminin Türkmenistan’da yerleşmesini engellemeye çalışan Türkmenler,
Sovyet yöneticilerince çeşitli suçlarla suçlanarak cezalandırıldılar, sürgüne gönderilerek
ülkeden uzaklaştırıldılar. Türklerin direnişleri diğer cumhuriyetlerde olduğu
gibi çok kanlı bir şekilde bastırıldı. Bu durum Gorbaçov’un devlet başkanı olmasına
kadar sürdü.
Türkmenistan'ın bağımsızlığına ulaşması hangi aşamalardan geçerek gerçekleşmiştir?
Türkmenistan’da sınıf esasına dayanan proletarya ve kolhoz edebiyatı geliştirildi.
Türkmenistan’ın kendi ulusal kimliğini ortaya koyacak ulusal kültürün geliştirilmesi
önlendi. Sovyet okullarından yetişen Türkler, ulusal kimliklerinin bilincine
vardıktan sonra kurtuluşa doğru giden yol kısaldı. Bilim, sanat ve kültür alanında
yetişen bir çok Türkmen, Gorbaçov’un başlattığı açıklık ve yeniden yapılanma politikasına
paralel olarak bağımsız Türkmenistan Cumhuriyetini kuracak girişimleri
başlattı.
Türkmen aydınları Sovyetlerin kültürel asimilasyonu ve sömürgeci davranışlarına
karşı seslerini yükselttiler. Ulusal kimliklerini dışa vurmaya yöneldiler. Türkmenistan
Komünist Partisi başına getirilen Leningrad Üniversitesinde okumuş Komünist
Partisinin her kademesinde görev yapmış olan Sapar Murat Atayeviç Niyazov, önce
Türkmenler arasındaki kabilecilik ayrışmasını durdurdu. Türkmen aydınlarıyla işbirliği
yaparak Sovyetlerin Türkmenistan’ı sömürdüğünü, aldığından daha az para
vererek halkı fakirleştirdiğini yüksek sesle dile getirdi.

Ulusal kimliğin simgesi olan Türkmen diline sahip çıktı ve Rusçanın yanında resmi
dil olmasını sağladı. 1990’da yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimini %99.5 oy ile kazandı.
Rusya’da Sovyet sistemi çökerken Niyazov ,Türkmenistan’ın bağımsızlığı
konusunda halk oyuna başvurdu ve halkın %93’ünün bağımsız olmak istediğini, bu
oylama ile tespit etti. Nitekim, Türkmenistan Parlamentosu 27 Ekim 1991’de oybirliği
ile Türkmenistan’ın bağımsızlığını kabul ederek tüm dünyaya duyurdu.