ŞEHİTLİK ABİDESİ ÇANAKKALE



Yıl 1915,yer Gelibolu,19Martta birçok kayıp yaşanıyor bu kaybın 3855’i şehit olmuştur. Şehitlik yüceler yücesi şehitlik, işte onlar kanlarının son damlasına kadar siperlerde savaştılar ta ki kurşunla bedenin birleştiği ana kadar.



Fakirlerdi buğday kırığından yapılmış olan çorba en önemli yiyecekleriydi, suları çamurlu, yatakları çamurdandı.Hayatlarında ki en lüks olan şey ise tüfekleriydi.Bu fakirliği açlığı,susuzluğu,hastalığı,acıyı kalplerine dert edinmeyi bir yana bırak kalplerinde barındırdıkları tek şey vatan sevgisiydi.Mehmetçikler savaş esnasında yaralansalar bile yaralandık demeyi kendilerine yediremiyorlardı.Bazen dayanamadıkları anlarda savaştan çekilmeye mecbur kaldıkları zamanlarda ise gözyaşları içinde ‘’Vazifemizi görmek nasip olmadı.’’diyorlardı.Fakat Mehmetçik her ne olursa olsun inancından ve cesaretinden hiçbir zaman vazgeçemedi.



İşte savaş başladı saniyeler , dakikalar, saatler su gibi akıp geçiyor bu zaman zarfında birçok askerimiz,kardeşlerinin gözü önünde vurularak ölüme terk ediliyordu.Askerlerimiz eli yüzü kan içinde son nefesini verirken bile komutanlarına seslenip’’komutanım tüfeğimi kime emanet edeyim?’’sözleri azından dökülüyordu.İşte Türk Askeri denince akla ilk gelen fedakarlık oluyor.



Zorluklar üst üste geliyor her ayda kendine özgü zorlukları beraberinde getiriyordu.Örneğin;Eylül ayı, havalar bu ayda iyice serinlemeye başlıyor Kasım ayı desen ayrı bir felaket…Yağmurlar başlıyor,yağmurun fazlalaşmasıyla meydana gelen seller ve sellerin sürükleyerek siperlere taşıdığı cesetler.



İşte Çanakkale ve acımasız zorluklar, Mehmetçikler ise sular içinde siperlere tutunmaya çalışıyorlardı.Çaresiz ve yorgun,aylar ve ayların getirdiği soğuklar,soğuklardan sonra donmalar başladı ve nöbet sırasında donarak ölen askerlerimiz…İşte bu Vatan bu zorluklarla, feda edilen canlarla hayatta kaldı.



Her yaştan askerin,farklı hayatların bulunduğu bir savaştı bu.Genceceik yaşta anasından babasından ayrılan,çocuğunu eşini uzaklarda bırakıp bu vatan için cepheye koşan askerlerimizin ve Türk Ulusu’nun savaşıdır Çanakkale.Yarım milyon askerimizin ölümüne savaştığı bu topraklar bize bir emanettir,bunun değerini bilip korumak bizim boynumuzun borcu.







Bir beyaz mektup sayfasında iki kırmızı lale…

Anadolu koç yiğitleri sevdalı, yıldız ile hilal’e,ü

Bu torakların özü ve süsü, gül ile lale

Bir avuç toprağın sonsuzlaştığı kutsal mekan;


Pınar DENİZ