DAĞ BAŞINI DUMAN ALMIŞ
Bir sisli kasım sabahıdır bu;
Düştüler yollara Kırklar Yediler….
Dağ başını duman almış kardeşim,
Gün doğmayacakmış dediler.

Baktım ki bütün gökyüzü baştan başa tenha
Bir kapkara matem sarıyor memleketi,
Her sineyi bir kapkara yas dolduruyor
Ev ev bacalardan taşıyordu

Bir sisli kasım sabahı baktım
Baştan başa öksüz koca bir yurt
Taş taş döğünüp ağlaşıyordu

Nereden çıktı bu ferman nereden?
Dağ başını duman almış kardeşim
Ansızın bir karayel esti meğer pencereden
Karıştı tarihin sayfaları…..

Toz duman içinde Anafartalar!
Samsun,Erzurum,Sivas
Baş döndürücü bir hız geçiyor memleketi
Nefesler tıkanıyor,adımlar şaşıyordu

Büyüdü ellerim,ayaklarım,kafam!
Sakarya boylarında bir yanık türkü
Akdeniz’i gösteriyor Mustafa’m!

Kağnılar mermi değil,iman taşıyordu
“Dağ başını duman almış “kardeşim,
“Gümüşdere durmaz akar”


Bir dert ki kemirir içimizi kasım sabahları
Bir dert ki yakar1
Yeni bir bayrama girmişti vatan,
Her taraf mutlu ve hür

Tuttu baştan başa Türk yurdunu bir resmi geçit
Yürüyor koskoca millet
Yürüyor başta Atam

Devrim devrim geçiyor memleketi
Tepelerden gece gündüz aşıyordu
Med miydi,cezir miydi bilinmez
Bir seyrediyor şöyle uzaktan uzağa
Bir yaklaşıyordu

“Rabbim yeni bir mucize versin diye Türk’ü
Gönderdi bu dünyaya muhakkak Atatürk’ü”
Böyle söylerdi kesik kollu dedem
Gördüler de analar babalar o kara günleri
“Allah gönderdi, Gazi’yi,
Allah yüzümüze bakmış” dediler

Ama bir gün bir sisli kasım sabahı
Dağ başını duman almış kardeşim
Gün doğmayacakmış dediler

Baktım ki bütün gökyüzü baştanbaşa tenha
Bir kapkara matem sarıyor memleketi,
Her sineyi bir kapkara yas dolduruyor
Ev ev bacalardan taşıyordu

Bir sisli kasım sabahı baktım
Hala vuruyor nabızlarımızda
Hala yaşıyordu
Lakin kesilip dinmedi ruhumda o sancı
Hala o yetim bakışlarımda
Donmuş bir avuç hatıra kalmış!
Dağ başını duman almış kardeşim
Dağ başını duman almış…..

Bekir Sıtkı ERDOĞAN