Cennet Vatan Yok Olmuş

CENNET VATAN YOK OLMUŞ!...

Cennet Vatan deyip geldim Kırım'a,
Bülbül kıskandıran bağlar yok olmuş.
Bu hali görünce gitti ağrıma,
Ölüler mezarsız, sağlar yok olmuş.
Şimdi matem tutar Kırım'da dağlar,
Siyaha bürünmüş yemyeşil bağlar,
Camiler yıkılmış minare ağlar,
Ezanlarla süslü yıllar yok olmuş.
On sekiz mayıslar ne kara günmüş,
Binlerce çaresiz trene binmiş,
Melekler ağlamış, şeytan sevinmiş,
Vagonlarda nice kullar yok olmuş.
Ne oldu Ey Vatan! Ne oldu sana?
Neden düştün böyle derde hicrana?
Han Sarayım sanki dönmüş zindana,
Hanların kükrediği yıllar yok olmuş.
Camisiz çeşmesiz bu nasıl Vatan?
Seni solduranlar korkmaz Allah'tan.
Dua bekler benden kefensiz yatan,
Giray Han'a giden yollar yok olmuş.
Mezar taşlarını söküp atmışlar,
Bayrağı sancağı çekip atmışlar,
Kitabı Kur'an-ı yakıp atmışlar,
Yapmayın diyen diller yok olmuş.
Derdimi anlatmaya gücüm yetmiyor.
Ağlamam feryadım çare etmiyor.
Bahçemde şimdi bülbül ötmüyor.
Lale boyun bükmüş, güller yok olmuş.
Bu ne haldir canım kardeşim.
Ceyhun olup, akar gözümden yaşım.
Bitmiyor ne kadar uzunmuş kışım.
Meyvelerle dolu dallar yok olmuş.
Sormayın dostlar halim perişan.
Eski Vatanımdan kalmamış nişan.
Vatan vatan deyip denize koşan.
Dereler kurumuş, çaylar yok olmuş.
Akmescit mescitten mahrum edilmiş.
Çanların sesine mahkum edilmiş.
Güneşin önüne perde çekilmiş.
Yıldızlar dökülmüş, aylar yok olmuş.
Han Saray Camisi taşlarla dolu.
Bahçesi secdesiz başlarla dolu.
Mihrabının gözleri yaşlarla dolu.
Müminlerle taşan saflar yok olmuş
Zincirli Medrese Veliler evi .
Şimdi eylemişler deliler evi.
Gaspıralı ağlar, yaslı yüreği.
Kitaplarla süslü raflar yok olmuş.
Kader böyleymiş evvel ezelden.
Günah bizden , Rabbim af ise Sen'den
Ağlamaktan başka ne gelir elden.
Huzuruna kapanan yüzler yok olmuş.
Güneşe yol vermez kara bulutlar.
Kesilince hayattan bütün umutlar.
Yanar canlı canlı Musa Mahmutlar.
Ceset şöyle dursun küller yok olmuş.
N'olur Rabbim yardım et bize.
Karanlık gece dönsün gündüze.
Tut elimizden tutki çıkalım düze.
Yollar karla kaplı, izler yok olmuş.
Ya Resulullah canım cananım.
Affet beni ne olur Nurlu Sultanım.
Ellerim bomboş şimdi büyük hicranım.
Sana vereceğim güller yok olmuş.
İsmail oğluyum başım secdede.
Dilim duadadır gündüz gecede.
Yarab baharı göster bizede.
Gül kokusunu taşıyan yeller yok olmuş.

Muammer Erdönmez