Kuzey Afrika'da Marshal Rodolfo Graziani'nin 10. İtalyan Tümeni Libya'daki üslerinden, Mısır'ın batısındaki sayıca azınlıkta olan İngiliz Kuvvetleri’ne karşı taarruza başladığında, 13 Eylül 1940'ta çatışma da başlamış oldu. 9 Aralık 1940'ta, General Sir Archibald Wavell komutasında başlatılan İngiliz karşı saldırısı, İtalya'nın 22 Ocak 1941'de Libya'nın batısında Tobruk'ta yenilmesiyle son buldu. 12 Şubat 1941'de, Alman General Erwin Rommel Almanya'nın İtalyan Müttefik Birlikleri’ni eski gücüne kavuşturmak üzere komutayı almak için Libya'ya gönderildi. Alman birlikler vakit kaybetmeksizin kolorduların sayısını genişleterek Deutsches Afrika Korps (Alman Afrika Kolorduları) şeklinde isimlerini değiştirdi.
24 Mart 1941'de, Rommel Tobruk'a karşı taarruz başlattı ve Tobruk'a yürüyerek, 14 Nisan'da Mısır sınırına ulaştı. Sınırda rakip İngiliz ve Alman-İtalyan orduları Kasım 1941'e kadar yerlerini korudu. 1941 yazı ve sonbaharında, Kuzey Afrika'dan Avrupa'daki Doğu Cephesi gönderilen insan ve levazım kaynaklarının bölünmesinden faydalanarak, yeniden teşkilatlandırılmış Sekizinci İngiliz Ordusu (İngiliz, Avustralyalı, Hint, Güney Afrikalı, Yeni Zelandalı ve Özgür Fransız askerlerinden oluşuyordu.) Rommel'in mevzilerine saldırdı. Bu olay daha sonra “Haçlı” Harekatı (Operation Crusader) olarak anılmaya başlanmıştır. Başlangıçta atılan geri adımlardan sonra, İngilizler Mihver ordularını tekrar Libya'ya taşıdı, Tobruk'taki garnizonun nöbetini devraldı ve Rommel'in 6 Ocak 1942'de El Ageyla'ya (Libya'daki Sireneka ve Trablusgarp sınırında) çekilmesini sağladı.
Almanların Ocak 1942'de Doğu Cephesi'ni istikrara kavuşturmasının ardından kaynaklarını Kuzey Afrika'ya yöneltme becerisi ve 7 Aralık 1941'den sonra Pasifikteki Japonya tehditlerine karşılık vermek için İngilizlerin kaynaklarının bölünmesi, Rommel'in 21 Ocak 1942'de yeni bir saldırı başlatmasına fırsat verdi. Mihver Birlikleri, Tobruk'un batısındaki Al-Gazala'ya iki hafta içinde ulaştı.
26 Mayıs 1942'de Alman ve İtalyan Birlikleri Tobruk'u kuşatmalarını ve Müttefik Kuvvetler’in Mısır sınırına çekilmesini sağlayan bir saldırı, yani “Venezia” harekatını başlattı. Tobruk 21 Haziran'da düştü ve Rommel'in orduları İngilizleri Mısır'a doğru takip etti. Temmuz 1942'de, İngilizler Mihver ordularını EL Alamein'de durdurdu. Rommel'i durdurmadaki başarısına karşın, İngiliz Başbakanı Winston Churcill, General Sir Harold Alexander'ı Ortadoğu'daki İngiliz Kuvvetleri’nin, Korgeneral Sir Bernard L. Montgomery'i Sekinci Ordu'nun başına geçirerek Ortadoğu'daki en yüksek rütbeli komutanları değiştirdi.
30 Ağustos 1942'de, Mihver devletleri son saldırılarını Batı Çölü Cephesi’yle başlattı. 3 Eylül'de, İngilizler Mihver ordularını El Alamein güneyindeki, Alam el Halfa savaşında durdurdu. Yeni Amerikan tankları da dahil olmak üzere birlikleri ve teçhizatı yığdıktan sonra, Montgomery Rommel'in kuvvetlerine 23 Ekim 1942'de El Alamein'de saldırdı. On gün sonra, Mihver orduları geri çekilmek zorunda kaldı. Daha uygun bir stratejik pozisyonda savaşmayı umarak kuvvetlerini dağıtmayan Rommel, Libya'nın başkenti Trablusşam'ı 23 Ocak 1943'te terk ederek hızla geri çekildi ve bir hafta sonra Tunus sınırına ulaştı.
24 Mart 1941'de, Rommel Tobruk'a karşı taarruz başlattı ve Tobruk'a yürüyerek, 14 Nisan'da Mısır sınırına ulaştı. Sınırda rakip İngiliz ve Alman-İtalyan orduları Kasım 1941'e kadar yerlerini korudu. 1941 yazı ve sonbaharında, Kuzey Afrika'dan Avrupa'daki Doğu Cephesi gönderilen insan ve levazım kaynaklarının bölünmesinden faydalanarak, yeniden teşkilatlandırılmış Sekizinci İngiliz Ordusu (İngiliz, Avustralyalı, Hint, Güney Afrikalı, Yeni Zelandalı ve Özgür Fransız askerlerinden oluşuyordu.) Rommel'in mevzilerine saldırdı. Bu olay daha sonra “Haçlı” Harekatı (Operation Crusader) olarak anılmaya başlanmıştır. Başlangıçta atılan geri adımlardan sonra, İngilizler Mihver ordularını tekrar Libya'ya taşıdı, Tobruk'taki garnizonun nöbetini devraldı ve Rommel'in 6 Ocak 1942'de El Ageyla'ya (Libya'daki Sireneka ve Trablusgarp sınırında) çekilmesini sağladı.
Almanların Ocak 1942'de Doğu Cephesi'ni istikrara kavuşturmasının ardından kaynaklarını Kuzey Afrika'ya yöneltme becerisi ve 7 Aralık 1941'den sonra Pasifikteki Japonya tehditlerine karşılık vermek için İngilizlerin kaynaklarının bölünmesi, Rommel'in 21 Ocak 1942'de yeni bir saldırı başlatmasına fırsat verdi. Mihver Birlikleri, Tobruk'un batısındaki Al-Gazala'ya iki hafta içinde ulaştı.
26 Mayıs 1942'de Alman ve İtalyan Birlikleri Tobruk'u kuşatmalarını ve Müttefik Kuvvetler’in Mısır sınırına çekilmesini sağlayan bir saldırı, yani “Venezia” harekatını başlattı. Tobruk 21 Haziran'da düştü ve Rommel'in orduları İngilizleri Mısır'a doğru takip etti. Temmuz 1942'de, İngilizler Mihver ordularını EL Alamein'de durdurdu. Rommel'i durdurmadaki başarısına karşın, İngiliz Başbakanı Winston Churcill, General Sir Harold Alexander'ı Ortadoğu'daki İngiliz Kuvvetleri’nin, Korgeneral Sir Bernard L. Montgomery'i Sekinci Ordu'nun başına geçirerek Ortadoğu'daki en yüksek rütbeli komutanları değiştirdi.
30 Ağustos 1942'de, Mihver devletleri son saldırılarını Batı Çölü Cephesi’yle başlattı. 3 Eylül'de, İngilizler Mihver ordularını El Alamein güneyindeki, Alam el Halfa savaşında durdurdu. Yeni Amerikan tankları da dahil olmak üzere birlikleri ve teçhizatı yığdıktan sonra, Montgomery Rommel'in kuvvetlerine 23 Ekim 1942'de El Alamein'de saldırdı. On gün sonra, Mihver orduları geri çekilmek zorunda kaldı. Daha uygun bir stratejik pozisyonda savaşmayı umarak kuvvetlerini dağıtmayan Rommel, Libya'nın başkenti Trablusşam'ı 23 Ocak 1943'te terk ederek hızla geri çekildi ve bir hafta sonra Tunus sınırına ulaştı.
Kod:
http://www.ushmm.org/wlc/tr/article.php?ModuleId=10007302