Eskiçağ'da Greklerin kendilerinden olmayanlara verdikleri addır. Grekler, hem uygarlıkta ilerlemiş olan eski Mısırlılara ve Perelere, hem de İskitler ve Germenler gibi savaşçı topluluklara barbar demişlerdir. Romalılar da sınırlarının ötesindeki topluluklar için bu adı kullanmışlardır. Barbarlar başlıca dört gruba ayrılıyordu: a) Germenler, b) Gotlar, c) İslavlar, d) Hunlar. Daha sonra Hıristiyanlar, kendi dinlerinden olmayanlara barbar demişlerdir. Barbar sözcüğü çok kez savaşçı, istilâcı yıkıp yakıcı topluluklar için kullanılmıştır.