Ürkek Şiirler

-I-
Bu puslu yolda iki yolcuyuz biz,
En büyük haindir
ardımızda koşturan adımlar.
Yolun sonu ihanettir ihtimalle,
Ben düşeceğim elbet,
Beni bekleme,
Git gidebildiğin kadar güneşe!

-II-
Gölgem geceye karışıyor,
Şafak sökülürken iplik iplik
Ve vurulurken yerine
ilmik ilmik siyah zincirler...
Gölgem buz kesiliyor.
Soluk aldığımca ilerliyorum,
Üşüyorum,
Ölüm soğukluğu mudur bilmeden.

ABDULLAH KARATAŞ